Öncelikle; başarı demek kupa demek değildir. İstikrarlı şekilde her turnuvada ilk 8 içerisinde yer almak başarıdır. Bunu başarabilen tek milli takım Türkiye Kadın Milli Voleybol Takımı nam-ı diğer “Filenin Sultanları”?

Giovanni Guidetti miadını doldurmuş olup takımı artık aşağı çekmektedir. Bir insan pasör, smaçör, orta oyuncu herkesle mi kavgalı olmaz. Bu kadar bariz yanlış oyuncu seçimleri yapmaz. Maç başlamadan önce “seviyemiz bu değil” demez, diyemez. Seviye atlamış olmamızda kendisinin emeği büyük bunu inkar edemeyiz fakat takımını yerip rakiplerini çvmeye devam edecek ise -madem ki çok istiyor- İtalya Milli Takımını çalıştırsın çok sevdiği Egonu’su ile. Evet, Sırbistan bizim bölüm sonu canavarımız, her turnuvada düzenli yeniliyoruz ama iki set alıyoruz. Evet, Egonu gibi A+ pasör çaprazımız yok ama pes etmezdi bu takım, daha önce hiç pes etmedi. Gio, artık bitsin bu evlilik…

Özleştirilerimize gelecek isek:

Ebrar Karakurt hiç bir zaman A class opposite olamayacak, hele hele bir Tijana Bosković bir Paolo Egonu gibi A+ oyuncu olmasını hiç beklemeyin. Hâlâ ince yapıda, öncelikle kendine bakıp biraz kilo almalı. Dünyada bu kadar zayıf opposite oyuncu yok.

Cansu Özbay ise kesinlikle bir Naz Aydemir Akyol değil. Vakıfbank Spor Kulübü içinde kurulu sistemde iyi görünen bir oyuncu.

Zehra Güneş ise yüksek ve yavaş oynayan takımlara karşı iyi oynayan bir middle blocker; çünkü çok hantal. Kübra Akman’dan bir farkı yok.

Giovanni Guidetti ise 16 Temmuz 2022 Türkiye-İtalya VNL yarı finali voleybol maçı’nın kaybedilmesindeki en büyük etkendir. Maç başlamadan kafasında yenilmek varmış. Vakıfbank’ta astronomik bütçeyle ve A class oyuncularla iyi bir antrenör.

Dipnot: Bu maç için ise büyük kaptan Eda Erdem ve kapasitesinin çok üzerinde müthiş oynayan Hande Baladın’a sevgilerimi sunuyorum. Çabanıza ve emeklerinize yazık oldu, üzgünüz…