Ne gördüyse öyledir insan. Yapamasada, uygulayamasada o şekilde düşünür, savunur. Kendini o fikre ait hisseder. İnanmıştır. Perde iner gözlerine, etrafını göremez. Kabullenemez. Tam orada ince bir çizgi vardır aidiyet ile hoşgörü arasında. Ötekileri reddedip saygı duymak. Zor meseledir, herkes beceremez. Ancak önemli olanda budur. Toplumuz, kimse kimseye benzemez…