Zaten oldum olası sevmişimdir hep bilmemeyi. Ne kadar güzel değil mi bilmiyorum diyebilmek? Mutlulukla eşdeğer sanki… Biri söylemişti geçmişte bir gün “Bildikçe mutsuz olursun, bilmemek mutluluktur” diye. Bildikçe mutsuzlaşmak. Bilirsin ki kandırıyorsun o mutluluğu tadamazsın, uzaklaşır ve terk edersin. Bilirsin ki kötüye meyil ediyor, endişeler ile yaşarsın. Bilirsin ki olmayacak, bırakırsın.

Tecrübe soğuklaşmak mı demek hayata? Yoksa tutunmak mı? Peki ya hangisi? Mutsuzluk mu?