Ve yine uyanamamıştım. Yataktan kalktığımda geç kalacağımı hissediyordum. Her zaman ki gibi sövdüm hayata. Evden çıktığımda umursamıyordum artık, sadece hızlandım. Otobüs bekleyen, arkalarından koşuşturan insanlar. Metronun saatine bakıp, gelmesini bekleyen insanlar. Herkes bir yerlere yetişmeye çalışır. Umursamıyorum artık. Hayata zaten hep geç kalıyoruz.