Süreklilik, “kesintisiz olarak sürüp gitme durumu” sözlük anlamına sahiptir. Ve hayatta aslında istenilen bir durum olarak karşılaşmışızdır. Yaptığımız her işte, içinde bulunduğumuz her durumda bir sürekli olma durumu isteriz. İnsan, doğası gereği sahip olduğu durum ve olguların devamını ister. Peki, ya bu süreklilik bir sorun haline gelebilir ve karşımıza çıkabilir mi? Hep istenilen bir durumun bir soruna dönüşmesi mümkün mü?

Cevap evet, ama manevi olarak başarı ve bir de maddi olarak sahiplik halinde. Bu sorun, genelde uç noktaları elde ettiğimizde görülmekte. Bu noktalara ulaşıldığında genelde bir yanılgıya, bir sanrıya kapılmaktayız. Elde edilen bu durumun bir şekilde devam edeceğine inanılır. Ne olursa olsun sanki bir şekilde süregelecekmiş gibi zannedilir. Ama artık bazı şartların değiştiği göz önüne alınmadığı için sonuç hüsrandır.

Misalen; bir şirket düşünün ki büyük başarılar elde etti. Ödüllere doyamadı. Bir sene, iki sene, üç… Derken sürekli duruma geldi bu başarılar. Ama geçen üç senenin ardından kilit kadrodan bir kaç isim ayrıldı. Ve zannedilecektir ki yine aynı başarılar yakalanacak. Hayır. Çünkü o ekip dağıldı, o başarıları elde edecek düzeydeki insanlar artık yoklar. Ama geçmişte gelen sürekli başarılar başta yanılgıya düşürdü. Gidenlerin yeri doldurulmazsa süreklilik durumu ortadan kalkar. Hatta ve hatta ekip ayrılmasa bile sürekli gelen başarı, ekibi başarıya doyurarak motive kaybına yol açabilir ve sonuç yine hüsran olabilirdi. Her iki durumda da süreklilik soruna dönüştü.